Hoe mijn burn-out verder ging…#2

Hoe mijn burn-out verder ging…#2

25 januari 2019 4 Door Ilze Post

In september publiceerde ik m’n eerste blog over de burn-out waarin ik zit. Het is inmiddels alweer een aantal maanden verder. Wat mij betreft is het tijd om het verhaal verder te vertellen.

Ik kan je zeggen dat ik er een stuk beter aan toe ben dan de vorige keer dat ik over de burn-out schreef. Ik zat toen echt nog in de rustfase, waarin ik moest accepteren dat ik ‘ziek’ ben. Mijn vader kwam een keer op ‘ziekenbezoek’, zo noemde hij het ook, toen viel er een kwartje dat ik echt ziek ben en dat ik naar de buitenwereld me ook echt niet beter voor hoef te doen. Ik ben het gaan accepteren en probeer mijn lichaam heel serieus te nemen. Ook een hele goede vriendin van me, zei dat ik moest stoppen met zo hard voor mezelf zijn, ik probeer het en het gaat steeds ietsje beter. M’n lichaam is niet meer m’n vijand die me tegenhoud om van alles te doen.

In het afgelopen jaar is het gegaan van af en toe een goed moment naar, naar soms een goede dag, naar wat normalere dagen met af en toe een slecht moment. En iedereen kent wel de dagen dat het wat minder gaat. Het was in het afgelopen jaar ongeveer dagelijkse kost en ik was verbaasd als het even wat beter ging. Nu gaat het over het algemeen beter met me, als ik me maar rustig houd en echt luister naar m’n lichaam.

Ik merk dat ik klaar ben met niets doen, dat ik graag weer naar buiten ga. Dat is soms een struggle, want ik wil wel, maar kan soms niet. Of ik denk dat ik het niet kan. Op dit moment ben ik m’n leven opnieuw aan het inrichten en opbouwen. Aan het kijken naar wat mijn energievreters zijn en energiegevers. Als ik teruglees in m’n dagboek, is het net een reisverslag. Wat een transformatie is de burn-out. Niet leuk, maar wel heel goed. Ik kijk er niet meer naar als mijn vijand, al heeft het me heel veel gekost. Ik kijk ernaar als een waardevolle tijd, waarin ik stil ben gezet om weer terug naar de basis te gaan.

Eigenlijk weet ik bijna niet waar ik moet beginnen met schrijven, over wat er dan precies allemaal veranderd is. Ik denk dat het vooral mindset is. Ik weet nu dat ik geliefd ben, omdat ik nou eenmaal geliefd ben, niet door alle prachtige dingen die ik kan doen. Ik weet dat ik me veel te druk gemaakt heb en dat ik veel te hard ben gegaan op alle gebieden in m’n leven. Het mag wel een tandje minder. En weet je, dan is het leven ook gewoon veel leuker. Ik probeer meer mee te gaan met de flow van de dag, van het leven. En dat is een uitdaging. Nu ik weer aan het opbouwen ga, komt daar ook wel een stukje angst bij. Wat als iedereen weer van alles van me gaat verwachten? Hoe kan ik voor mezelf blijven zorgen? Ik wil nooit meer in een burn-out terecht komen. Dus aan dat stukje ga ik nog werken. Ondertussen probeer ik van iedere dag te genieten, te leven bij de dag en te doen waar ik energie voor heb (en soms een beetje meer). Ik leer om moe te zijn, gewoon moe, dat voldane gevoel. Want moe-zijn was eerst echt verschrikkelijk, nu al wat minder gelukkig 🙂

Ik kan m’n huis weer op orde houden, yes! En heb niet het gevoel dat ik constant achter de feiten aanloop. Over lopen gesproken, dat kan ik ook weer en ik vind het nu zelfs fijn. Ik kon in het begin niet wandelen, de laatste maand ben ik dat gaan opbouwen en ik kan nu een lekkere wandeling maken zonder daarna te moeten slapen.
Ik geniet weer van m’n kids, ook als ze geluid maken 😉 en heb het gevoel dat ik weer echt mama kan zijn, maar dan mama 2.0.
Op m’n werk ben ik aan het re-integreren, waar ik nog wel een lange weg te gaan heb. Ik kan nu 2-2,5 uur na schooltijd bezig zijn, maar voor de klas is nog wel een paar bruggen verder. Thuis is het weer gezelliger en ben ik soms zelfs ‘s avonds aanspreekbaar.  Ik ga nog werken aan het goed om kunnen gaan met veel geluid/prikkels en oefenen in sociale contacten, om echt helemaal mij te zijn.

Ik ben benieuwd of je er iets aan gehad hebt. Als je vragen hebt, let me know. Ik heb maar gewoon getypt wat er op m’n hart lag, maar vond het lastig om woorden te geven aan de afgelopen tijd. Wat er binnenkort wel aankomt is een how-to-easy-your-life-blog waarin ik tips deel om het leven leuker en makkelijker te maken.

Psalm 18: 20
Hij leidde mij weg uit de nood en gaf mij ruimte,
bevrijdde mij, omdat Hij mij liefhad.